Published by Malay Mail, Malaysiakini, Sin Chew & i3 Investor, image from Malay Mail.
As the US and China squares up to face each other down, countries are scrambling to pick one side or another.
America’s military might and China’s economic influence and pulling non-aligned countries in different directions.
Of course the G7 is with America, even if they don’t like the Trump administration’s “bull in a China shop (excuse the pun)” approach.
But for the rest of us it’s not so clear cut. This is especially true for Asean, caught in the crossfire of China’s territorial ambitions in the South China Sea and America’s weakening grip on global hegemony.
And it’s doubly so for Malaysia, amongst the largest recipients of Chinese outbound investment yet with a compatible political framework to the West.
Unlike the question of India and Pakistan which put us in the soup with the Modi government, this isn’t a simple case of one versus the other for us.
While we would infinitely prefer that both superpowers work out their differences amicably (which, sadly, does not look like it’s on the cards), our glass may actually be half full on this issue.
Malaysia is crucial strategic ground for both sides. China sees us as a central staging post on their Belt and Road route and have poured in funding to build out the requisite infrastructure.
The Chinese also enjoy a cultural affinity with Malaysia which has further helped facilitate trade and investment. Despite America’s immense wealth, it is Chinese spending which has eclipsed all others over the last decade.
The argument that we must confront China over its resource-grabbing in SE Asia is not altogether correct although we must preserve our territorial sovereignty. There are likely far greater benefits for us from a cooperative strategy. This may not be true for other countries in SE Asia ― Philippines and Vietnam for instance ― but not so for Malaysia.
From the other camp, the Americans see us as a primary buffer to the expansion of China’s might across SE Asia. In particular the Americans are absolutely committed to the free flow of traffic in the South China Sea, through which one third of the world’s commercial shipping flows.
Notwithstanding the rise (and possible overtaking) of China as an economic power, make no mistake about the supremacy of America’s military.
What we see is only the tip of the iceberg; the US military industry complex controls the entire planetary infrastructure and will continue to do so for the life span of anyone reading this.
You may not like to hear this, but it’s equally naive to dismiss it. And the reality is that the attention of America’s armed forces is increasingly upon South East Asia.
If the US jumps from the frying pan of the Middle East into the fire of China then we need to get our story straight early and clearly, because the battle will be fought (figuratively and literally) at our doorstep.
If you think an all-out physical conflict is too far-fetched, then consider that the US has unilateral control over every global watchdog ― the UN, World Bank, IMF, WHO, International Court of Justice, to name just a few. Not to forget the dominance of the US dollar and control over the global media narrative.
In short it’s not in our interest to turn our back on the US. Whether you like it or not, they still carry the biggest stick. And, if you can possibly overlook the insanity of Donald Trump, they also have the sweetest carrots. Democracy, freedom of speech, rule of law, right to property ― these are the very building blocks of modern societies. Don’t ever take them for granted.
So, we’re not in a bad spot. On one hand we have a lot to gain from engagement with China, commercially and culturally. We can play a leading role in encouraging China’s reasonable and good behaviour with its neighbours in Asean, instead of triggering their worst tendencies (like the Philippines is doing).
On the other hand we must preserve our rights, freedoms and sovereign independence ― which American influence insures. Alliance with the US equally ensures the safety and security of our people in either diplomatic or military skirmishes. If we want to be a progressive society we must stand with other progressive societies.
Both the Chinese and the Americans need us. Let’s pick through the menu card on offer from both and choose a meal that is nourishing and delicious to our particular taste. As we reach the end of the fasting month, may we relish the rewards that we have justly earned. To all my fellow Malaysians: Selamat Hari Raya Aidilfitri. Maaf Zahir Batin.
Dr. Rais Hussin is President & CEO of EMIR Research, an independent think tank focused on strategic policy recommendations based on rigorous research.
Diterbitkan oleh Sinar Harian & Berita Harian.
KETIKA Amerika Syarikat (AS) dan China saling berbalah antara satu sama lain, negara lain di seluruh dunia harus memilih antara dua negara tersebut. Antara kekuatan ketenteraan AS dan pengaruh ekonomi China – pilihan yang menarik negara-negara tidak bersekutu ke arah yang berbeza.
Pilihan ini perlu dilakukan terutamanya bagi negara ASEAN yang terperangkap dalam impian China terhadap persempadanan Laut China Selatan dan cengkaman lemah AS terhadap hegemoni global.
Dan Malaysia harus menghadapinya dua kali ganda, sebagai antara penerima terbesar pelaburan luar China, tetapi mempunyai kerangka politik yang serasi dengan Barat.
Tidak seperti kes India dan Pakistan – yang meletakkan kita dalam situasi tidak senang dengan pentadbiran Modi, kes AS dan China ini bukannya satu kes mudah bagi kita.
Walaupun kita mengharapkan kedua-dua kuasa besar itu dapat menyelesaikan perbezaan mereka secara damai, namun harapan itu terlampau optimis mengenai isu ini.
Malaysia berada di landasan strategik yang penting bagi kedua-dua belah pihak. China melihat kita sebagai tempat utama untuk strategi Belt and Road mereka dan telah mengeluarkan dana yang besar untuk membina infrastruktur di Malaysia.
Orang China juga menikmati hubungan budaya dengan Malaysia yang telah membantu mempermudahkan urusan perdagangan dan pelaburan. Walaupun AS mempunyai kekayaan yang lebih besar, namun China lebih banyak mengeluarkan perbelanjaan sepanjang dekad yang lalu.
Terdapat pendapat bahawa kita harus berhadapan dengan China mengenai rampasan sumber di Asia Tenggara, ia sama sekali tidak benar, walaupun kita harus mempertahankan kedaulatan sempadan Malaysia.
Mungkin terdapat manfaat yang jauh lebih besar bagi Malaysia hasil daripada kerjasama strategik. Kerjasama itu mungkin tidak akan berlaku untuk negara lain di Asia Tenggara – seperti Filipina dan Vitenam – tetapi tidak bagi Malaysia.
Bagi AS pula, orang Amerika melihat kita sebagai negara penting yang boleh membendung China daripada memperluas kekuasaan mereka ke seluruh Asia Tenggara. Orang Amerika sangat komited terhadap lalu lintas bebas di Laut China Selatan, di mana satu pertiga penghantaran komersial global melalui laluan itu.
Kebangkitan China sebagai kuasa ekonomi dunia, namun jangan terlepas pandang mengenai kekuatan ketenteraan Amerika.Yang dapat kita lihat sekarang hanya cebisan kecil daripada kuasa sebenar AS di mana AS mempunyai kompleks ketenteraan yang boleh mengawal keseluruhan infrastruktur bumi dan akan terus berkembang.
Anda mungkin tidak suka mendengarnya, namun tidak boleh menafikan fakta ini. Kerana realitinya, angkatan tentera AS sedang memberi tumpuan terhadap Asia Tenggara. Jika AS mengalihkan tumpuan mereka daripada Timur Tengah ke arah China, maka kita harus berpendirian tegas kerana pertempuran yang bakal berlaku betul-betul di pintu keluar masuk Malaysia.
Sekiranya anda menganggap konflik ini tidak mungkin berlaku, pertimbangkanlah semula kerana AS mempunyai ramai pihak di belakang mereka yang menyokong – PBB, Bank Dunia, IMF, WHO, Mahkamah Keadilan Antarabangsa, semua ini hanya senarai kecil. Tidak dilupakan juga penguasaan dolar AS dan kawalan media di peringkat global.
Secara ringkasnya, kita tidak akan berpaling daripada AS. Sama ada anda suka atau tidak, mereka tetap mempunyai pengaruh yang besar. Jadi, kita bukannya berada dalam situasi yang teruk. Kita mendapat pelbagai faedah hasil daripada hubungan dengan China, secara komersial dan budaya.
Pada masa sama, Malaysia juga harus melindungi hak negara, termasuk kebebasan dan kemerdekaan kita – di mana ia dijamin oleh pengaruh AS. Kerjasama dengan AS dapat memastikan keselamatan dan sekuriti rakyat Malaysia dalam pertempuran diplomatik atau ketenteraan. Sekiranya kita ingin menjadi masyarakat yang progresif, kita harus berdiri bersama dengan masyarakat progresif yang lainnya.
Kedua-dua negara besar ini memerlukan kita. Marilah pilih menu yang ditawarkan yang memenuhi selera kita.
Dr. Rais Hussin merupakan Presiden & CEO EMIR Research, sebuah organisasi pemikir bebas yang berfokuskan kepada pencernaan saranan-saranan dasar strategik berteraskan penyelidikan yang terperinci, konsisten dan menyeluruh.
刊登在：星洲网 (Sin Chew).
随着美国和中国的对立，各国正争相选边站。
美国的军事力量和中国的经济影响力将不结盟国家拉向不同的方向。
当然，七国集团（G7）与美国站在一起，即使他们不喜欢特朗普政府“轻举妄动”的做法。
但是对于我们其他人来说，这并非一刀切那么简单。对于东盟来说尤为如此，它陷在中国于南中国海的野心及美国全球霸权控制力减弱之间。
对于大马来说，这是双重问题，大马是中国对外投资的最大受益者，但又拥有与西方兼容的政治框架。
与印度和巴基斯坦的问题不同，穆迪政府可以将其混为一谈，但这对我们而言，不是选择这个或另一个的问题。
尽管我们非常希望这两个超级大国能够友好地解决分歧（可悲的是，看起来不像表面那么简单），但在这个问题上，我们实际上有点乐观。
大马对两国来说都是重要的战略地区。中国将我们视为“一带一路”的重要中转站，并已投入资金建设必要的基础设施。
中国与大马有着文化亲和力，这进一步促进贸易和投资。尽管美国拥有巨大财富，但过去十年，中国的消费力已经超越了其他所有国家。
尽管我们必须维护我们的领土主权，但有关中国在东南亚掠夺资源的说法并不完全正确。合作策略可能给我们带来更多的好处。对于东南亚其他国家而言——例如菲律宾和越南——情况可能并非如此，但对大马而言，也没有那么严重。
至于另一个阵营，美国将我们视为中国在东南亚扩张势力的主要缓冲地带。特别是美国致力于确保南中国海的航行自由，因为全球三分之一的货船都会经过这里。
尽管中国已经崛起（并且有可能超越）成为经济强权，但切勿忘了美国军队的霸主地位。
我们看到的只是冰山一角。美国军事工业控制着整个星球的基础设施，并将持续下去直到永远。
你可能不喜欢听到这个消息，但是要说忽略也同样天真。现实情况是，美国武装部队的注意力越来越转向东南亚。
如果美国从中东这个烫手问题转向与中国交战，那么我们需要及早并清楚地阐明我们的故事，因为战争（象征性和字面上的意思）即将在我们家门口上演。
如果你认为发生实际冲突还为时过早，那么请想想美国对每一个全球监管机构都有单方面的控制权，包括联合国、世界银行、国际货币基金组织、世界卫生组织、国际法庭等等。更别忘了美元的主导地位和对全球媒体话语的控制。
简单来说，背弃美国不符合我们的利益。不管你喜欢与否，它们仍然有很大的影响力。而且，如果你可以忽略特朗普的疯狂，他们还有最甜的胡萝卜。民主、言论自由、法治、财产权——这些是现代社会的基础。永远不要把它们视为理所当然。
因此，我们的处境并不糟糕。一方面，从商业和文化上，与中国接触可以带来很多好处。我们可以在促进中国与东盟国家的合理和良好行动中发挥领导作用，而不是引起他们的反感（如同菲律宾所作的那样）。
另一方面，我们必须维护我们的权益、自由和独立主权，这是美国的保证。与美国结盟，无论是在外交或军事冲突上，都可以同样确保我们人民的安全与保障。如果我们想成为一个先进国，我们必须与其他先进国站在一起。
中美两国都需要我们。让我们从两者提供的菜单中做出选择，然后选一顿营养丰富且适合我们口味的餐点。来到斋戒月的尾声，希望我们会得到我们应有的回报。
祝所有大马人：开斋节快乐。请求你的宽恕。
莱斯福贤是EMIR Research的总裁兼首席执行官，EMIR Research是一个独立的智囊团，专注于根据严格的研究提出战略政策建议。
