Published by Malaysiakini, images from Malaysiakini.
When one sweeps away all the issues surrounding the inadequacies of Pakatan Harapan – mainly exaggerated by extant BN cyber troopers – what remains of Malaysia is a federation of states that is only as good as the sum of its parts.
If any of these states, especially in East Malaysia, begins to reject the idea of Malaysia as a federation, the country as we know it will be weakened; not unlike how the United Kingdom is weakened by Brexit.
Thus, any form of divisive politics can tear Malaysia apart – if not territorially, then psychologically in terms of mutual suspicion, exacerbated by racial or religious extremism.
But there is a third ‘R’ which can split Malaysia too: recession.
A recession is defined by the contraction of two economic quarters. The last time Malaysia was in a near fatal position was the Asian financial crisis in 1997, and before that the meltdown in the prices of rubber and tin in 1986.
Regardless of how Malaysia has been able to dodge the proverbial bullet, including the global financial crisis of 2007-2008, there is no telling if another global recession may trigger the economic problems besetting Malaysia right now.
As things are, the Sino-US trade war is part of the matrix of a larger war between the US and China.
Tom Wright of the Brookings Institution describes the conflict between US and China – indeed US and Russia – as part of the larger subset of cybersecurity and geopolitical conflicts.
Caught in a ‘Thucydides Trap,’ both countries are entwined in a conflict which neither country can pull itself out of.
The latter is due largely to the growing economic power of both juggernauts. It is also happening at a time when Asia’s combined GDP has far exceeded that of the West for the first time in 400 years.
Having dominated the world for such a long period of time, the West, led by the US, is not about to roll over and play dead. Consequently, it has chosen to defend its turfs by locking China in an escalating tariff war.
Malaysia, as a trade-dependent country – with 30 percent of its GDP exposed to international trade – cannot avoid the economic forces of such trade war.
Indeed, just next door is Singapore. The country’s GDP is ten times more reliant on international trade, and 300 percent more vulnerable to its perturbations.
If the Sino-US conflict worsens ever further, Singapore would be hit, and Malaysia too. This is especially true in Johor, the state closest to Singapore, where tens of thousands of workers make a beeline to the city-state each morning.
Although the trade war has had only a 0.4 percent impact on the GDP of China and 0.2 percent on that of the US, the impact will begin to show by 2020 when President Donald Trump is up for re-election.
Polls amplified in the news cycle already show that more than 30 percent of US voters do believe that Trump can be reelected.
This is a telltale sign that Trump would be emboldened by these numbers to ratchet up the trade war against China.
China, meanwhile, cannot buckle precisely because President Xi Jinping is not the type of leader to blink first.
How Trump and Xi assert their countries’ respective economic strength and political will is bound to cause the Malaysian economy to be hit hard in the short and medium term.
If Pakatan Harapan wants to go beyond one term, it has to focus on enhancing its economic performance both within the region and without.
This includes counselling US and China to exercise self-restraint, a message which Prime Minister Dr Mahathir Mohamad can deliver both at the Asean Leaders Summit in Bangkok in late June and also once again in November 2019.
Dr. Rais Hussin is President & CEO of EMIR Research, an independent think tank focused on strategic policy recommendations based upon rigorous research.
Diterbitkan oleh Malaysiakini, gambar-gambar daripada Malaysiakini.
Jika diketepikan segala isu kelemahan yang mengepung Pakatan Harapan, yang mana kebanyakannya ditokok tambah oleh askar siber Barisan Nasional, apa yang tinggal hanyalah sebuah Persekutuan negeri-negeri berbeza, yang ternyata lebih baik dalam gabungan berbanding terpisah antara satu sama lain.
Jika salah satu negeri, terutamanya yang berada di Timur Malaysia, mula untuk menolak idea Malaysia sebagai sebuah Persekutuan, negara kita pasti akan melemah; sebagaimana lemahnya United Kingdom dengan Brexit.
Apabila Scotland, Wales dan Ireland telah menegaskan pendirian mereka untuk kekal dalam Kesatuan Eropah, maka United Kingdom sebagai suatu entiti mula dipersoalkan.
Menggunakan ini sebagai penanda aras, sebarang bentuk politik yang memecahbelahkan rakyat akan mengancam Malaysia.
Bermula dengan kawasan, kemudian dari segi psikologi dalam soal kesangsian antara satu sama lain, di mana boleh bertambah buruk oleh fahaman pelampau agama atau perkauman. Selain agama dan perkauman, terdapat satu lagi elemen yang boleh memecahbelahkan Malaysia, iaitu kemelesetan.
Kemelesetan boleh ditakrifkan oleh penyusutan ekonomi dua suku tahun. Kali terakhir Malaysia “nyaris maut” adalah pada krisis kewangan Asia 1997 dan sebelum kejatuhan harga getah dan timah pada tahun 1986.
Tanpa mengira bagaimana Malaysia dapat mengelak ancaman tersebut, termasuk krisis kewangan global 2007-2008, yang membawa kepada pengakhiran Lehman Brothers, sukar untuk menduga jika berlaku lagi kemelesetan ekonomi global dengan masalah ekonomi yang sedia ada di Malaysia sekarang.
Perang dagangan AS-China
Pada masa yang sama, perang dagangan Sino-AS merupakan sebahagian matriks perang yang lebih besar di antara AS dan China.
Tom Wright di Institusi Brookings telah menggambarkan konflik antara AS dan China, juga antara AS dan Rusia, sebagai sebahagian daripada subset konflik yang lebih besar dalam keselamatan siber dan geopolitik.
“Thucydides Trap” antara AS dan China, berdasarkan Profesor Graham Allison di Universiti Harvard, ialah di mana kedua-dua negara bergelut dalam satu konflik dan kedua-duanya tidak boleh menarik diri.
Ini disebabkan oleh pertumbuhan besar-besaran dua kuasa ekonomi yang juga merupakan gergasi terbesar di dunia. Ia turut berlaku pada ketika KDNK seluruh Asia jauh lebih tinggi daripada barat buat pertama kali dalam tempoh 400 tahun pada 2019.
Setelah menguasai dunia dalam tempoh yang lama, barat yang diketuai oleh AS, tidak berdiam diri dan berputus asa. Akhirnya, memilih untuk mempertahankan kepentingan mereka dengan mengunci China dalam perang tarif, yang semakin hebat saban hari.
Malaysia tak mampu elak tempias
Sebagai sebuah negara yang bergantung kepada perdagangan, dengan 30 peratus daripada GDPnya terdiri daripada perdagangan antarabangsa, Malaysia tidak mampu untuk mengelakkan dirinya daripada tempias perang dagangan tersebut.
Adapun Singapura, GDPnya bergantung kepada perdagangan antarabangsa sepuluh kali ganda berbanding Malaysia. Ini bermakna 300 peratus daripada GDPnya terdedah kepada pergolakan-pergolakan yang berlaku dalam perdagangan global.
Jika konflik Sino-AS menjadi semakin parah, Singapura akan turut terkesan sebagaimana Malaysia. Dan yang pasti akan terjejas adalah Johor, negeri yang paling hampir dengan Singapura; di mana puluhan ribu pekerja membanjiri kemasukan ke negara itu pada setiap pagi.
Meskipun perang dagangan itu hanya memberikan kesan sebanyak 0.4 peratus kepada GDP China dan 0.2 peratus kepada GDP AS, kesan itu akan menjadi semakin jelas menjelang 2020 saat Presiden Donald Trump bertanding semula dalam pilihan raya.
Bancian yang dilakukan oleh portal berita seperti rangkaian CNN sudah menunjukkan bahawa lebih daripada 30 peratus pengundi percaya Donald Trump boleh menang pilihan raya yang akan datang. Angka ini akan lebih meyakinkan presiden Donald Trump untuk memperhebatkan lagi perang dagangannya dengan China.
Pada masa yang sama, China tidak boleh ditundukkan kerana Presiden Xi Jinping bukanlah jenis pemimpin yang akan mengalah dulu. Bagaimana Trump dan Xi memutuskan untuk menguatkan ekonomi dan mempraktikkan kehendak politik masing-masing akan memberi kesan kepada ekonomi Malaysia dalam jangka masa pendek dan sederhana.
Jika Pakatan Harapan ingin berkuasa lebih daripada sepenggal, mereka mesti beri tumpuan untuk menambah baik prestasi ekonomi Malaysia, baik domestik mahupun antarabangsa.
Ini termasuklah menasihatkan AS dan China untuk menahan diri, suatu mesej yang disampaikan oleh Perdana Menteri Tun Dr Mahathir dalam suatu sesi Persidangan Pemimpin Asean di Bangkok pada Jun lepas dan sekali lagi pada November 2019.
Dr. Rais Hussin merupakan Presiden & CEO EMIR Research, sebuah organisasi pemikir bebas yang berfokuskan kepada pencernaan saranan-saranan dasar strategik berteraskan penyelidikan yang terperinci, konsisten dan menyeluruh.
刊登在：星洲网 (Sin Chew).
当人们在社交媒体上看到所有关于希望联盟处理不当的课题，这些课题主要是由国阵的网络兵团（或其遗留物）制造的，大马仍然是个由各个州属组成的联邦。
如果任何一个州属，尤其是婆罗洲州属，拒绝大马是联邦的想法，我们所知道的国家将被削弱；与脱欧削弱英国的方式不同。随着苏格兰、威尔斯和爱尔兰愿意留下来，英国作为一个实体已经受到质疑。
参照以上，任何形式的政治分裂都可以将大马分裂。如果彼此互相猜疑是只发生在地理上多于心理上；种族或宗教极端主义会让情况更加恶化。但也有第三个因素可以分裂大马：经济衰退。
经济衰退的定义是两个经济季度的萎缩。上一次大马处在危险边缘时，是1997年亚洲金融危机，而在此之前，就是1986年橡胶和锡的价格崩溃。
无论大马如何躲避，包括在2007年至2008年因雷曼兄弟倒闭而出现的全球金融危机，没有人知道下一场全球经济衰退会如何引爆大马如今有待解决的经济问题。
事实上，中美贸易战是中国和美国之间大规模战争的一部分。布鲁金斯学会的托马斯怀特（Thomas Wright）就形容这场美国和中国之间的冲突，实际上是美国和俄罗斯之间的冲突，大部分是关于网络安全和地缘政治冲突。
哈佛大学的格雷厄姆艾利森教授（Graham Allison）在修昔底德陷阱（Thucydides’ Trap）中，以美国和中国为例，指两国都陷入了冲突，而无论哪一方都无法摆脱这种冲突。
原因主要是由于两国的经济实力不断增长，成了世界上最大的两个巨头。它也发生在2019年，当时整个亚洲的国内生产总值在400年来首次反超了西方国家。
在统治了世界那么长的时间，西方国家，以美国为首，是不会等死的。因此，它选择通过向中国发动关税战来防卫自己的地盘，这场关税战正在逐渐升级而没有缓和的迹象。
大马，作为一个依赖贸易的国家，其国内生产总值的30%受到国际贸易的影响，也无可避免受到贸易战的影响。
事实上，大马的邻居，新加坡，其国内生产总值对国际贸易的依赖程度是大马的10倍。它的国内生产总值受到全球贸易动荡的影响，比我们还要脆弱300%。
一旦中美冲突进一步恶化，新加坡将受到打击，而大马也一样。距离新加坡最靠近的柔佛更是如此；每天早上，成千上万的工人都要涌入新加坡工作。
虽然贸易战对中国国内生产总值只有4%的影响，对美国国内生产总值只有0.2%影响，但进一步的影响将在2020年特朗普总统竞选连任时开始显现。
CNN新闻的民调显示，超过30%的选民相信特朗普可以连任。这是一个值得注意的事，特朗普可能会因此采取更大胆的行动，进一步扩大对中国的贸易战。
与此同时，中国，不可能会屈服，因为习近平主席不是会受到威胁的人。特朗普和习近平如何主张各自国家的经济实力和政治意愿，必将导致大马经济在短期和中期内受到重创。
如果希盟希望寻求连任，就必须集中精力提升本区域内外的经济表现。
这包括建议美国和中国进行自我约束，首相敦马哈迪可以在6月下旬以及2019年11月再次举办的东盟领导人峰会上向他们传达此讯息。
莱斯福贤是EMIR Research的总裁兼首席执行官，EMIR Research是一个独立的智囊团，专注于根据严格的研究提出战略政策建议。
