Empathy driven policies are needed in Sabah

By advocating empathy in state policymaking, the Sabah state government would be seen as a caring (prihatin) government who is always down to earth, meeting the needs of...

2511 0
2511 0
English

Published by Malay Mail, i3 Investor, Focus Malaysia & Sin Chew, image from Focus Malaysia.

With the recent reintroduction of Conditional Movement Control Order (CMCO), tourism sector, small and medium enterprises (SMEs), and the low-income and vulnerable groups have begun expressing concerns over the catastrophic consequences of the partial lockdown.

Sabahans, in particular, are feeling the pinch from the pandemic even more, as many are still struggling to recover from the effects of the strict restrictions imposed in mid-March until June 9.

The third wave of the Covid-19 cases threatens to drown Sabah, the poorest state in Malaysia, as it would cause its poverty rate to more than 19.5% based on the 2019 Poverty Line Income.

More tour agencies, hotels and SMEs are closing their businesses within these few months, which could result in an estimated 615,000 Sabahans slipping into absolute poverty, as a majority of its low-skilled workers purely rely on daily wages to survive and have no savings.

Despite the Sabah state government striving its best to minimise the economic impact by allowing more businesses to operate, many working Sabahans and local businesses expressed their concern of a challenging situation due to the continuous three-digit rise in the Covid-19 daily infection figure in Sabah.

To minimise the risk of infection, some businesses choose to close their shops temporarily. With lesser consumer spending, those who have yet to recover from the first MCO would be the most affected.

This is particularly obvious for the tourism sector in Sabah, which accounts for 15% of its gross domestic product. As Sabah halted flights from China as well as foreign countries since Jan 30, the total visitor arrivals between January and July decreased by 66.2%.

The closure of international borders also led to the majority of SMEs in the tourism sector specialising in foreign inbound tourists, transportation, ticketing and outbound tourism, having zero revenue for more than six months.

Although tourism industry in Sabah had picked up gradually starting July and August, the road to recovery has been slow as it is largely driven by foreign tourists, particularly from China and South Korea.

Moreover, as the revenue generated from domestic tourism is much lower than international tourism, the stretch along Kota Kinabalu’s Jesselton Point, where many travel companies operate, has become deserted.

The shutters were down for most of the sea and land tour agencies, and some even displayed signs the shop lots were available for rent.

With the inter-state travel ban and the CMCO re-introduced, this poses a greater burden among hotels and tour agencies in Sabah. Many have been hit by a wave of cancellations, which eventually might force them to shutter either temporarily or permanently.

Not only the tourism sector, but SMEs from other sectors would also once again hit by the current Covid-19 wave as consumers are likely to tighten their spending.

Based on the survey conducted by the SME Association of Malaysia in August, out of 1,713 members, 20% are considering shuttering their business permanently in the next six months, while 22% have sufficient cash flow to last them for a month, 27% can sustain till November, and 31% until December.

Therefore, these worrying figures demonstrated that more SMEs in Sabah might not be able to sustain their business operations if the Sabah state government do not provide loan moratorium extension and wage subsidy during this CMCO period.

Not only the employers, the workers who are from low-income families are arguably more vulnerable today compared to where they were back in March. With the loss of job and income, they will fall deeper into poverty and debt. They might not even afford to buy daily necessities to sustain their living.

According to the food basket distribution data from Sabah Disaster Management Committee, the total number of food packs distributed throughout Sabah is 57,329 as of Oct 19, which benefited only9% out of 615,000 low-income households. Some of the Semporna villagers who fall under the targeted enhanced MCO (TEMCO) did not receive food packs for at least four days.

To ease the aid delivery, the government should mark and include all the families onto their map, especially those who are living in interior and squatter areas. As many families are struggling to make ends meet, the food baskets should include essential items as well, such as baby diapers, milk formula, sanitary napkins or medicines in the rations.

With the CMCO now being extended to two more weeks until Nov 9, the Sabah state government should consider extending stimulus package – giving temporary relief for the SMEs, especially the tourism sector, low-income and vulnerable groups apart from addressing the issue of staff retention and preventing more Sabahans from losing their jobs.

Also, the Sabah state government needs to take into account on the moratorium extension request from hotel, tourism and SMEs associations. With an automatic three to six months of moratorium extension, the SMEs, the B40 andM40 in Sabah would have a breathing space to settle their bank loans once the pandemic is over.

Besides having the moratorium extension, the Sabah state government could modify the Wilayah Cakna initiative from the Ministry of Federal Territories by providing three-month rent exemptions to the SMEs in Sabah.

With the rent exemptions, they would have a lesser financial burden in meeting their operational expenditures which range from overhead, insurance, advertising and promotional as well as repair and maintenance.

As mentioned by my EMIR Research’s colleagues in their recent article on “Economics of empathy in action via moratorium extension”, now is the time for the Sabah state government not to think too much on what the rakyat want but what they need.

By advocating empathy in state policymaking, the Sabah state government would be seen as a caring (prihatin) government who is always down to earth, meeting the needs of the rakyat.

Amanda Yeo is Research Analyst at EMIR Research, an independent think tank focused on strategic policy recommendations based on rigorous research.

Bahasa Melay

Diterbitkan oleh Borneo Today & Utusan Borneo (Sabah).

Dengan pengenalan Perintah Kawalan Pengerakan Bersyarat (PKPB) semula baru-baru ini, sektor pelancongan, perusahaan kecil dan sederhana (PKS) dan golongan perpendapatan rendah telah mula risau atas kesan buruk PKPB.

Rakyat Sabah, khususnya, berasa amat terkesan kerana masih ramai peniaga tempatan yang sedang bergelut untuk pulih dari kesan negatif peraturan ketat yang dikenakan pada pertengahan Mac hingga 9 Jun.

Gelombong ketiga penularan Covid-19 telah mengancam negeri yang termiskin di Malaysia dan menyebabkan kadar kemiskinan di negeri Sabah (berdasarkan Pendapatan Garis Kemiskinan 2019) meningkat lebih daripada 19.5%.

Lebih banyak agensi pelancongan, hotel dan PKS akan menamatkan perniagaan mereka dalam beberapa bulan ini. Hal ini telah menyebabkan sebanyak 615,000 rakyat Sabah jatuh dalam golongan miskin mutlak, memandangkan sebahagian besar pekerja berkemahiran rendah  di negeri itu hanya bergantung pada upah harian bagi meneruskan kehidupan dan tidak mempunyai wang simpanan sendiri.

Walaupun kerajaan negeri berusaha sedaya upaya untuk mengurangkan kesan negatif ekonomi dengan membenarkan perniagaan beroperasi sempena PKPB, kebanyakan rakyat Sabah dan peniaga tempatan bimbang atas kenaikan tiga angka berterusan yang ditunjukkan dalam jangkitan harian Covid-19 di negeri ini.

Untuk mengurangkan risiko jangkitan, kebanyakan peniaga menutup kedai mereka secara sementara. Dengan perbelanjaan pengguna yang lebih rendah, mereka yang belum pulih dari Perintah Kawalan Pengerakan (PKP) akan menjadi golongan yang paling terjejas.

Ini dapat dilihat dari sektor pelancongan di negeri Sabah yang menyumbang sebanyak 15% daripada keluaran dalam negara kasar (KDNK).

Oleh kerana negeri Sabah telah menghentikan penerbangan dari China dan negara-negara asing sejak 30 Januari, jumlah pengunjung luar negara dari Januari hingga Julai telah menurun sebanyak 66.2%.

Penutupan sempadan antarabangsa juga telah menyebabkan kebanyakan PKS di sektor pelancongan yang khusus dalam pelancong masuk asing tidak mempunyai pendapatan lebih daripada enam bulan.

Walaupun industri pelancongan di negeri Sabah telah pulih secara beransur-ansuran mulai bulan Julai dan Ogos, pemulihan setakat ini masih perlahan kerana kebanyakan pelancong adalah dari luar negara, terutamanya dari China dan Korea Selatan.

Oleh sebab pendapatan yang dihasilkan dari pelancongan domestik lagi rendah dari pelancongan antarabangsa, Jesselton Point di Kota Kinabalu, di mana banyak syarikat pelancongan beroperasi, menjadi sepi. Ada juga yang memaparkan tanda-tanda ‘untuk disewa’ di lot kedai masing-masing.

Dengan larangan keluar antara negeri dan pengenalan semula PKPB, hal ini telah menimbulkan beban yang lebih berat di kalangan hotel dan agensi pelancongan di negeri Sabah. Banyak telah dilanda gelombang pembatalan dan memaksa mereka untuk menghentikan operasi secara sementara atau kekal.   

Bukan hanya sektor pelancongan, PKS dari sektor lain akan turut terjejas akibat gelombang ketiga Covid-19 memandangkan pengguna akan mengurangkan perbelanjaan mereka.

Berdasarkan kajian yang dilakukan oleh Persatuan PKS Malaysia pada bulan Ogos ini, antara 1,713 ahli persatuan, 20% sedang mempertimbangkan untuk menamatkan perniagaan mereka secara kekal dalam enam bulan ini, sementara 22% mempunyai aliran tunai yang hanya mencukupi selama sebulan; 27% dapat meneruskan perniagaan mereka sehingga November dan 31% sehingga Disember.

Angka-angka yang membimbangkan ini telah menunjukkan bahawa lebih banyak PKS di negeri Sabah tidak dapat meneruskan operasi perniagaan mereka sekiranya kerajaan negeri tidak memperkenalkan lanjutan moratorium pinjaman dan subsidi upah dalam tempoh PKPB ini.

Bukan hanya majikan, pekerja yang berasal dari keluarga berpendapatan rendah boleh dikatakan lebih susah pada hari ini berbanding pada bulan Mac.

Dengan kehilangan pekerjaan dan pendapatan, mereka akan jatuh miskin dan berhutang. Mereka mungkin tidak mampu membeli barang keperluan harian untuk menampung kehidupan mereka.

Menurut data pengedaran bakul makanan dari Jawatankuasa Pengurusan Bencana Covid-19 Negeri Sabah, jumlah bakul makanan yang diedarkan di seluruh negeri Sabah adalah sebanyak 159,310 bakul pada 12 November, yang hanya dapat memanfaatkan sebanyak 26% daripada 615,000 isi rumah berpendapatan rendah. Sebilangan penduduk Semporna yang berada di bawah Perintah Kawalan Pengerakan Diperketatkan Secara Pentadbiran (PKPDSP) tidak menerima bakul makanan sekurang-kurangnya empat hari.

Untuk memudahkan penyampaian bantuan, kerajaan negeri Sabah haruslah menandakan semua keluarga berpendapatan rendah ke dalam peta mereka, terutamanya penduduk yang tinggal di kawasan pedalaman. Oleh kerana banyak keluarga berusaha untuk memenuhi keperluan harian, bakul makanan juga haruslah merangkumi barang keperluan seperti lampin bayi, susu formula, tuala wanita atau ubat-ubatan.

Dengan PKPB sekarang yang telah dilanjutkan sehingga 9 Desember, kerajaan negeri Sabah seharusnya memperkenalkan pakej rangsangan secara komprehensif – memberikan bantuan sementara bagi PKS, terutamanya sektor pelancongan dan golongan berpendapatan rendah selain menangani masalah pengekalan.

Di samping itu, kerajaan negeri Sabah perlu mengambil kira permintaan lanjutan moratorium dari persatuan hotel, pelancongan dan PKS. Dengan lanjutan moratorium tiga hingga enam bulan seara automatik, PKS, B40 dan M40 di negeri Sabah dapat menyelesaikan bayaran pinjaman bank mereka setelah wabak ini berakhir.

Selain memperkenalkan lanjutan moratorium, kerajaan negeri Sabah boleh merujuk inisiatif Wilayah Cakna dari Kementerian Wilayah Persekutuan dengan memberikan pengecualian sewa selama tiga bulan kepada PKS di negeri Sabah.

Dengan pengecualian sewa, mereka akan memiliki beban kewangan yang lebih rendah dalam memenuhi perbelanjaan operasi mereka yang meliputi overhead, insurans, iklan dan promosi serta penambahbaikan dan penyelenggaraan.

Sekarang adalah masa untuk kerajaan negeri Sabah memikirkan apa yang rakyat perlukan, bukannya apa yang mereka mahukan.

Dengan memperkenalkan dasar prihatin di peringkat negeri, kerajaan negeri Sabah akan dilihat sebagai kerajaan prihatin yang selalu turun padang supaya memenuhi keperluan rakyat.

Amanda Yeo merupakan Penganalisis Penyelidik di EMIR Research, sebuah badan pemikir bebas yang berfokuskan kepada pencernaan saranan-saranan dasar strategik berteraskan penyelidikan yang terperinci, konsisten dan menyeluruh.

中文

刊登在:The Malaysian Insight, See Hua Daily, Nanyang Siang Pau, KLSE Screener, Borneo Today & Sin Chew, 图片来源:The Malaysian Insight.

有条件行动管制令的重启顿时让旅游业、中小型企业和低收入群体开始对部分封锁措施所带来的灾难性后果深感担忧。 

这项措施显然对沙巴子民带来巨大影响。自3月中旬到现在,大多数当地居民无法走出困境,仍努力从低迷中恢复。

第三波疫情更让马来西亚最贫穷州属,沙巴州的挑战更为严峻,并有可能创下比去年更高的贫困率,即超过19.5%。

这几个月以来,越来越多旅行社、酒店和中小型企业将会结业。这间接导致大约615,000名沙巴子民陷入贫困危机。大多数低技能员工只能依靠每日工资存活,没有任何积蓄。

尽管沙巴州政府极力协助并允许当地企业持续经营,但由于每日确诊人数维持在三位数,许多当地居民和企业为此感到焦虑,而选择居家办公。 

为了降低感染风险,有者则选择暂时休业。削减的消费者支出让那些尚未从行动管制令中恢复的业者大受打击。 

由于沙巴州自1月30日起停止所有从中国和其他国家的航班,占15%国内生产总值的旅游业顿然失去收入来源。一月至七月间的游客总人数下降了66.2%。 

第三波疫情更让马来西亚最贫穷州属,沙巴州的挑战更为严峻,并有可能创下比去年更高的贫困率,即超过19.5%。(档案照:透视大马)
第三波疫情更让马来西亚最贫穷州属,沙巴州的挑战更为严峻,并有可能创下比去年更高的贫困率,即超过19.5%。(档案照:透视大马)

国际边界的关闭也导致大多从事外国游客入境、国际运输、票务和出境旅游的中小型企业至少半年没有收入。 

尽管沙巴州旅游业自7月和8月间逐步回升,但复苏缓慢。外国游客(尤其来自中国和韩国的旅客)是沙巴州旅游业的主要经济来源。 

由于国内旅游业的收入远低于国际旅游业,因此大多沿着亚庇杰塞尔顿 (Jesselton Point)的旅游社选择结业,涌现部分店面出租的景象。 

随着禁止跨州令和有条件行动管制令的重启,沙巴州酒店住宿业和旅游业将面临更大的打击。许多当地酒店和旅行社收到取消通知,最终可能迫使他们暂停营业或永久关闭。 

不仅旅游业,其他行业的中小型企业也将再次受到当前新冠肺炎所带来的巨大冲击。

根据马来西亚中小型企业协会于8月所进行的调查中显示,在1,713名会员当中,有20%正考虑在未来六个月内永久关闭,而22%只有为期一个月的现金流维持运作;27%只能维持到11月;31%只能维持到12月。  

这些令人担忧的数据显示,如果沙巴州政府在现今有条件行动管制令期间不提供暂缓贷款和工资补贴等援助措施,更多当地中小型企业将无法持续经营,只能黯然结业。 

与三月份的情况相比,如今不仅是雇主,来自低收入家庭的员工更深受打击。随着工作和收入的失去,他们将陷入贫困和债务的深渊。他们甚至可能负担不起日常生活开支。 

随着禁止跨州令和有条件行动管制令的重启,沙巴州酒店住宿业和旅游业将面临更大的打击。(档案照:透视大马)
随着禁止跨州令和有条件行动管制令的重启,沙巴州酒店住宿业和旅游业将面临更大的打击。(档案照:透视大马)

根据沙巴州灾难管理委员会所分发的食物篮数据显示,截至10月19日,整个沙巴州所分发的食物篮总数仅为57,329份 -在615,000户低收入家庭中,仅仅9%的家庭从中受益。有些在目标增强行动管制令(TEMCO)下的仙本那居民至少4天没有收到任何食物篮。 

为了简化援助程序,政府应标记并包含所有低收入家庭,特别是居住在偏远地区的家庭。由于许多家庭仍努力维持生计,因此食物篮应包括一些必需品,如婴儿尿布、奶粉、卫生巾或药物等。 

随着有条件行动管制令的延期,沙巴州政府应提供更多援助,让中小型企业 (即旅游业和低收入群体)有喘息的空间,让雇主不必裁员,防止更多沙巴子民失业。

同时,沙巴州政府应考量酒店住宿业、旅游业和中小型企业协会的暂缓贷款诉求。如果暂缓贷款措施能自动延长三至六个月,当地中小型企业和低收入群体将能度过难关,并在疫情结束后,如期偿还银行贷款。   

除了暂缓贷款措施之外,沙巴州政府可以效仿由联邦直辖区部所推动的“直辖区关怀计划”(Wilayah Cakna initiative),提供为期三个月的租金豁免,让当地中小型企业受益。 

沙巴州政府是时候把人民的需求纳入考量。以同理心为导向的州政策将让沙巴州政府视为一个充满怜悯之心的政府 -始终脚踏实地,为民服务。

杨颜殷是EMIR Research的研究分析员, EMIR Research是一个独立的智囊团,专注于根据严格的研究提出战略政策建议。

In this article